ትርጉም ጸሎተ ሃይማኖት

+ በስመ ኣብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ኣሓዱ ኣምላክ ኣሜን!!!

ጸሎተ ሃይማኖት ጸሎት) ብዝብል ስያመ እትፍለጥ ብትኅዝቶ ኮነ ብምሥጢር ኣዝያ ዓባይን ሓንቲ ካብተን ኣብ ምዕላደ ጸሎት ተቐሚረን ዘለዋ ኣብ ነፍሲ-ወከፍ ዕለታዊ ጸሎትና ከም መቕድም(መእተዊ) ናይ ኵሉ ዓይነት ጸሎት እንደግመን እያ፣እቲ ስማ ከም ዚሕብሮ ጸሎተ ሃይማኖት መግለጺ መሠረተ እምነት ናይ ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ሃይማኖት እያ።

ሠረታዊ ትምህርቲ ሃይማኖትና ኣብተን ብኃሙሽተ (5) ኣዕኑድ ዚምሰላ 5-አዕማደ ምሥጢር (ምሥጢረ ሥላሴ፣ ምሥጢረ ሥጋዌ፣ ምሥጢረ ቍርባን፣ ምሥጢረ ጥምቀት፣ ምሥጢረ ትንሣኤ ሙታን) እዩ ዚንገር። ኵሉ ዓይነት ትምህርትን ነገረ ሃይማኖትን ድማ ኣብ ውሽጠን ዚጠቓለልን ከም ጨንፈር ኣብ ጕንዲ ምስአን ዚተኣሳሰርን ብእአን ዝሕዘልን ብምዃኑ እዘን 5-አዕማደ ምሥጢር መምዘኒ ናይ ኵሉ ትምህርታት'የን። ጸሎተ ሃይማኖት እምበኣር ነዘን 5-አዕማደ ምሥጢር ብገላጽን ሕጽር ብዝበለን፣ ብመልክዕ ጸሎት ኣብ ውሽጣ ሓቚፋ መሠረተ እምነትናን ነገረ ሃይማኖትናን ስለ እተዘኻኽረና እያ ዓባይ ናይ ሃይማኖት መግለጺ ጸሎት ዝተባህለት። ጸሎት ጥራይ ዘይኮነት ዓሚቝ ምሥጢርን ሰፊሕ ትምህርትን ዝኃዘትውን እያ፣ናብ ዕምቈት ምሥጢራን ትኅዝቶኣን ምስእንመጽእ ኣብ 5-ክፍሊ ከፋፊልካ ምምልካት ይከኣል። እዚ ኸኣ ኣብ ጸሎተ ሃይማኖት "ነአምን" እናበሉ ቅዱሳን ኣቦታትና ክፍሊ ጌረሙሉ ከምዘለዉ ኣብዛ "ነአምን" እትብል ቃል መሠረት ብምግባር እዩ። 1."ነአምን በአሐዱ አምላክ እግዚአብሔር አብ አኃዜ ኵሉ ገባሬ ሰማያት ወምድር…… " ዝብል ናይ መጀመርታ ክፍሊ ብዛዕባ ካብ 3-ሥላሴ ሓደ ዝኾነ እግዚአብሔር ኣቦ ህላዌን እንታይነትን ደረጅኡ ኣብ ምሥጢረ ሥላሴ ዚገልጽ'ዩ።

2."ወነአምን በአሐዱ እግዚእ ኢየሱስ ክርስቶስወልደ አብ ዋሕድ ዘህልው ምስሌሁ እምቅድመ ይትፈጠር ዓለም….." ዝብል ካልኣይ ክፍሊ ከኣ ብዛዕባ ካብ 3-ሥላሴ ሓደ ዝኾነ እግዚአብሔር ወልድ መድኃኔ ዓለም ኢየሱስ ክርስቶስ ህላዌን እንታይነትን፣ ማዕርነቱ ምስ ኣቦን ንድኅነት ደቂ አዳም ኪብል ዘርኣዮ ተኣዛዝነትን ዝተቐበሎ ፀዋተወ-መከራን ዚገልጽ ነቲ ሰፊሕ ትምህርተ ሥጋዌ ጸሚቑ ዘዘኻኽር ክፍሊ'ዩ።

3."ወነአምን በመንፈስ ቅዱስ እግዚእ ማሕየዊ ዘሠረፀ እምአብ ንስግድ ሎቱ ወንሰብሖ ምስለ አብ ወወልድ…." ዝብል ሣልሳይ ክፍሊ ከኣ ብዛዕባ ህላዌን እንታይነትን እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ ዚገልጽ ኮይኑ ማዕርነቱ ምስ አብን ወልድን። ሕይወቶም ምዃኑን ሕፀፅ ከምዘይብሉ ዘረድእ ክፍሊ'ዩ።

4. "ወነአምን በአሐቲ ቅድስት ቤተክርስቲያን እንተ ላዕለ ኵሉ ጉባኤ ዘሐዋርያት…" ዝብል ራብዓይ ክፍሊ ከኣ ኣቦታትና ሓዋርያት ብዝሰበኽዋን ብጉባኤታቶም ብዝደንገግዋን ብሓንቲ ቅድስት ቤተክርስቲያን ነአምን ብምባል ኣብ ሥርዓተ ኣምልኾና በተን 7-ምሥጢራተ ቤተክርስቲያን ተመሪሕና ኵሉ ሥርዓት ቤተክርስቲያን ክንፍጽም ከምዘሎና ዘዘኻኽር ክፍሊ'ዩ።

5. "ወነአምን በአሐቲ ጥምቀት ለሥርየተ ኃጢአት ወንሴፎ ትንሣኤ ሙታን….." ዝብል ኃሙሻይን ናይ መወዳእታን ክፍሊ ነገረ ድኅነትናን ተስፋ ጽድቅናን ብምሥጢረ ጥምቀት ጀሚሩ ብምሥጢረ ትንሣኤ ሙታን ዚፍጸም ስለዝኾነ፣ ካብ ጥምቀት ክሳዕ ትንሣኤ ኣብ ሃይማኖት ተሠሪትና፣ ብፍቕሪ ተሓኒፅና፣ ተስፋ ሰኒቕና፣ ብጽንዓትን ብትዕግሥትን ብእምነት ክሳዕ መወዳእታ ክንጐዓዝ ከምዘሎና ዚምዕድ ክፍሊ'ዩ 1ይቆሮ 13፣13,ማቴ 24፣13ጸሎተ ሃይማኖት መዓስን ኣበይን ብመንን ተደርሰት ዝብል ሕቶታትን ካልኦትን ንምምላስ ናብ ታሪኽ ኣማጻጽኣ ጸሎተ- ሃይማኖት ምስ እንመጽእ ሰፊሕ ታሪኽ ዝሓቘፈት ኮይና ኢና እንረኽባ። ጸሎተ ሃይማኖት ብ325 ዓ.ም.ግ. ኣብ ጉባኤ ኒቅያ ብ318 ርቱዓነ ሃይማኖት ኣቦታት ከም ዝተድርሰት እዩ ታሪኽ ቤተክርስቲያንና ዚሕብረና። እንተኾነ "…ነአምን በአሐዱ አምላክ እግዚአብሔር አብ…" ካብ ዝብል ክሳዕ "….ወአልቦ ማኅለቅት ለመንግሥቱ።" ዚብል ጥራይ እዩ ዝነበረ። እቲ ዚቕጽል ክፍሊ ማለት "ወነአምን በመንፈስ ቅዱስ ….." ካብ ዚብል ንደኃር ዘሎ ግና ኣብቲ ዝቐጸለ ካልኣይ ጉባኤ ቤተክርስቲያን ማለት ጉባኤ ቍስጥንጥንያ ብ381 ዓ.ም.ግ. ብ150 ኤጲስቆጶሳት ከምዝተመልአ ታሪኽ ይውስኽ። ሕጽር ብዝበለ መልክዑ ኣብ ትንታነ ምስ እንኣቱ፣

1 ጉባኤ ኒቅያ 325 ዓ.ም ግእዝ፣ እዚ ኣብ ታሪኽ ቤተክርስቲያን እቲ ናይ መጀመርታ (ቀዳማይ) ጉባኤ እዩ። እዚ ኪበሃል ከሎ ግና ምስቲ ብተመሳሳሊ ስም ቀዳማይ ጉባኤ ሐዋርያት እናተባህለ ዚንገር፣ ብምኽንያት ካብ ወገን አሕዛብ ክርስትና ዝተቐበሉ ወገናት ብኸመይ ንኃዞም፧ ዝብልን ኣብ ሞንጎ ካብ ወገን ኣይሁድን ወገን አሕዛብ ዝመጽኡ ኣባላት ቤተክርስቲያን ዝተላዕለ ምፍልላይ ንምዕራፍ ሐዋርያት ኣብ ከተማ ኢየሩሳሌም ዘቃንዕዎ ጉባኤ ከደናግረና የብሉን። ብርግጽ ናይ ሐዋርያት ጉባኤ ኣብ ኢየሩሳሌም፣ ብጊዜ ዝቐደመ'ኳ እንተኾነ ምኽንያት መጋቢኢኦም ናይ ምኅደራ፣ ርድኢት ድኅረባይታ፣ ሜላ- ስብከትን ጕስነትን ዘጠቓልል ውሽጣዊ ጸገማት ብምንባሩ እምበር ናይ ክሕደት መናፍቕነት ኣብ ነገረ ሃይማኖት ዘይምዃኑ በቲ ሓደ ልዕሊዅሉ ኸኣ ገና ቤተክርስቲያን ካብ ስደትን መከራን ግፍዕን ከየዕረፈት ምሉእ ናጽነትን ርግኣትን ከይረኸበት ከላ ዝተቓንዐ ብምዃኑ ከም ዓለም-ለኻዊ ጉባኤ ኣብ ታሪኽ ቤተክርስቲያን ኣይተመዝገበን።

ጀማሪ ጉባኤ ምዃኑ ግና ቤተክርስቲያን'ውን ነቶም ካልኦት ጉባኤታት መበገሲ ዝገበረቶ ብምዃኑ ዚከሓድ ኣይኮነን። ጉባኤ ኒቅያ እምበኣር ቤተክርስቲያን ኵሉ እቲ ዝበጽሓ ስደትን መከራን ብዘመነ ሐዋርያት ጀሚሩ ክሳዕ 70 ዓ.ም. ብመስጋገሪ ዘመን 70-160 ዓ.ም. ኃሊፉ፥ ብዘመነ ሰማዕታት (160-313 ዓ.ም.) ምስ ተፈጸመ፥ ኵሎም እቶም ዓላውያን ገፋዕቲ ነገሥታት ከም በዓል ኔሮን ቄሣር፣ መክስምያኖስን ዲዮቅልጥያኖስን ኃሊፎም ብንጉሥ ቈስጠንጢኖስ ወዲ ቅድስት እሌኒ ኣቢላ ምሉእ ናጽነትን ሰላምን ርግኣትን ረኺባ፥ ብናይ ባዕላ ሕግን ሥርዓትን እናተመርሐት ቤተክርስቲያና ሠሪሓ ናጻ ዝኾነ ስብከት ክትሰብኽ ካብ እትጅምር ዘካየደቶ ናይ መጀመርታ ዓለም-ለኻዊ መንፈሳዊ ጉባኤ ምዃኑ'ዩ።

ካብ መላእ ዓለም ብዝተዋጽኡ ኣመንቲ ዝተቓንዐ ንኹለን ሊቃነ-መናብርት ዘሳተፈ ንመናፍቓን'ውን ከይተረፈ ናጻ ኮይኖም ሓሳባቶም ከፍስሱ። ትምህርቶም ኬስምዑ ምሉእ ዕድል(መሰል) ዝሃበ (ብናይ ዘመንና ኣጋላልጻ ነጻ ፕረስን ዲሞክራስን ዝሰፈኖ) ዓቢይ ፈላሚ ጉባኤ ብምዃኑ'ዩ ኣብ ታሪኽ ቤተክርስቲያን ከም ቀዳማይ ጉባኤ ተደንጊጉ እንረኽቦ። ንጉባኤ ኒቅያ ምኽንያት ዝኾነ ክሕደት(መናፍቕነት) ናይ ኣርዮስ እዩ ነይሩ። ኣርዮስ ናይ መንፈሳዊ ኣቦኡ(መምህሩ) ቅዱስ ጴጥሮስ ተፍጻሜተ ሰማዕት ትምህርትን እምነትን ኃዲጉ ናይቲ ቀዳማይ መናፍቕ ምዃኑ ዚንገረሉ ናይ ጳውሎስ ሳምሳጢ ትምህርቲ ኣራቒቑ ብኣዋጅ ኣፉ መሊኡ ኪሰብከሉ ምስ ጀመረ'ያ ቤተክርስቲያን ጉዳዩ ብጉባኤ ኪርአ ዝወሰነት፣ናይ ኣርዮስ ክሕደት "ወልድ ፍጡር በመለኮቱ" ዝብል ኮይኑ ንምሥጢረ ሥላሴን ምሥጢረ ሥጋዌን ዘዘናብል ትምህርቲ'ዩ ነይሩ። ስለዚ ድማ ካብ ምሉእ ዓለም ኣብያተ-ክርስቲያናት ዝተኃርዩ 2340 ዝኾኑ ኤጲስቆጶሳት ካብ 21-ሚያዝያ ክሳዕ 21-መስከረም (ብዙኃን ማርያም) ኣብ ኒቅያ ብትእዛዝ ንጉሥ ቈስጠንጢኖስ ተኣኻኸቡ። ካብዚኣቶም 318 ሊቃውንት "ከም ሓደ ልቢ መኻሪ፣ ከም ሓደ ቃል ተዛራቢ" ብምዃን ሓሳቦም ሓደ ኮይኑ ስለ ዝተረኽበ ንጉዳይ ኣርዮስ ኪምርምሩ ተገብረ። ቅድሚ ጉባኤ ምጅማሮም ካብ 21-መስከረም ክሳብ 9-ሕዳር፣ 7-ሱባኤ (7*7=49 መዓልታት) ሱባኤ ኣተዉ። ብ9 ኅዳር 325 ዓ.ም.ግእዝ ድማ ጉባኤ ተጀመረ። ኣርዮስ ሓሳቡን ትምህርቱን ኪገልጽ ነጻ መድረኽ ተዋህቦ፣ "ትቤ ጥበብ ፈጠረኒ አብ ከመ እኩን መቅድመ ኵሉ ተግባሩ፣" ምሳ. 8፣22 ንዝብል ጥቕሲ ነጸላ ትርጉም ብምጥቃምን ትሕቲኡ ዘሎ ቅዱስ ጽሑፍ ብዘይምግንዛብን ምሳ 8፣23-ፍጻ ጥበብ ዝተባህለ ወልድ ኢየሱስ ክርስቶስ ቀዳማይ ፍጥረት ናይ እግዚአብሔር አብ እዩ። ንኻልኦት ፍጥረታት ኣብ ምፍጣር ግና ልኡኽ ኮይኑ ሓጊዝዎ'ዩ።" ብምባል ናይ ክሕደት ትምህርቱ ኣስምዐ። እቶም 318 ሊቃውንት ድማ ብኣቦ-መንበርነት እለእስክንድሮስን (ሊቀጳጳስ ዘእስክንድርያ መንበረ ማርቆስ) ኣፈ ጉባኤ ሊቀ-ዲያቆናት ቅዱስ ኣትናቴዎስን ንኣርዮስ ተኻራኺሮም ረትዕዎ። እንተኾነ ካብ ክሕደቱ ኪምለስ እኳ እንተለመንዎ ኣይምለስን ብምባል ስለዘቕበጸ ንእኡ ብውግዘት ፈልዮም ከምውፅኢት ናይቲ ጉባኤ ነተን ቀዳሞት 7- ዓንቀጻት ናይ ጸሎተ ሃይማኖት ኣርቀቑ። እዚ ኸኣ ኣብ ላዕሊ ከም ዝተገልጸ "ነአምን በአሐዱ አምላክ እግዚአብሔር አብ…."ካብ ዝብል ክሳዕ "ወአልቦ ማኅለቅት ለመንግሥቱ፣" ዝብል ክፍሊ ምዃኑ'ዩ። ብተወሳኺ'ውን 318 ሊቃውንት ርቱዓነ ሃይማኖት ኣብዚ ጉባኤ'ዚ ጸሎተ ሃይማኖት ንምእመናን ከም ዘርቀቑ፣ ግሩም ቅዳሴ ንኻህናት፣ ሕንፃ መነኮሳት ንመነኮሳት ዚርከቦ ድርሰታትን መጻሕፍትን ካልኦት ሥርዓተ-ቀኖናን ሠሪዖም እዮም። 2 ጉባኤ ቍስጥንጥንያ 381 ዓ.ም.ግእዝ እዚ እቲ ካልኣይ ጉባኤ ናይ ቤተክርስቲያን ኮይኑ ምኽንያት ናይ'ዚ ጉባኤ'ዚ ናይ መቅደንዮስ ግጉይ ትምህርቲ እዩ ነይሩ፣ መቅደንዮስ መንፈቀ ኣርዮስ ኮይኑ "መንፈስ ቅዱስ ሕፁፅ እዩ። ማለት ምስ አብን ወልድን ማዕረ ኣይኮነን።"ዝብል ሕጂ'ውን ንምሥጢረ ሥላሴ ዝትንክፍ ናይ ክሕደት ትምህርቲ እዩ ኣቐልቂሉ። በዚ ምኽንያት ድማ ሕጂ'ውን 150 ኤጲስቆጶሳት ካብ ኣርባዕቲአን ሊቃነ መናብርት፣ (መንበረ ያዕቆብ ዘኢየሩሳሌም፣ መንበረ ጴጥሮስ ዘሮም፣ መንበረ ዮሐንስ ዘኣንጾኪያ፣ መንበረ ማርቆስ ዘእስክንድርያ) ተጋቢኦም ብባሕቲ፪ የካቲት ንጉዳዩ ብጉባኤ ተመልከትዎ። ንመቅደንዮስ ረቲዖም ብውግዘት ድኅሪ ምፍላይ ድማ ማዕርነት እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ ምስ እግዚአብሔር አብን እግዚአብሔር ወልድን ብምርግጋጽ "ወነአምን በመንፈስ ቅዱስ እግዚእ ማሕየዊ….." ንዝብል ዓንቀጽ ኣብ ርእስ'ቲ ዝነበረ 318 ሊቃውንት ዘስፈርዎ ድርሰት ጸሎተ ሃይማኖት ወሰኹ። ከምኡ'ውን ንብድኅሪ ሕጂ ካብ ዚመጽእ መናፍቕነት ንምጥንቃቕ ተወሰኽቲ 4-ዓንቀጻት ብምርቃቕ ብጠቕላላ ኣብዚ ጉባኤ'ዚ 5-ዓንቀጻት ኣርቂቖም ኣብ ጉባኤ ኒቅያ ንዝተጀመረት ጸሎተ ሃይማኖት ናይ መወዳእታ መልክዓ ብምትኃዝ ብ"ለዓለመ ዓለም" ዛዘምዋ። ስለዚ ጸሎተ ሃይማኖት እምበኣር ብኸምዚ ዝበለ ሰፊሕ ታሪኽ፣ ሱታፌ ናይ ብዙኃን ሊቃውንት፣ ዓሚቝ` ምውካስ ትርጓሜ ቅዱሳት ጽሑፋትን ኃያል ክትዕን ልዕሊ ዅሉ ከኣ መሪሕነት መንፈስ ቅዱስን ሥምረት(ኅብረት) ጐይታን 1ይ ጴጥ.1፣20, ማቴ.18፣20 ዝተረኽበት ውፅኢት ናይዘን ክልተ ቀዳሞት ጉባኤታት እያ። ስለዚ እያ ድማ ዓሚቝ ምሥጢር ብምኃዝ መግለጺ ሃይማኖት ክርስትና ክትከውን ዝበቕዐት። ጸሎተ ሃይማኖት ኣብ ውሽጣ 12-ዓንቀጻት ዚኃዘት እያ። ጸሎተ ሃይማኖት ኂዛቶ ዘላ ምሥጢርን ትምህርትን ኣዝዩ ዓሚቝ ብምዃኑ ንሊቃውንት ኣቦታት ኣስፊሖምን ኣብሪሆምን ኪጽሕፉልና ብስም እግዚአብሔር እናተማኅፀንና ብዓቕምና ግና ከም ፍቓድ እግዚአብሔር ኣብ እምነትና ጽንዓት፣ ኣብ ኣፍልጦና ዕምቈት፣ ኣብ ጸሎትና ድማ ርድኢት(መንፈስ) እንተ ዘርኣትልና ከምዚ ክንብል ፈቲንና።  

ምንጪ ፣-መጽሐፈ ጸሎት መጽሔት ደብረ ገነት ኪዳነ ምሕረት ሰንበል

ጾም

+ በስመ ኣብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ኣሓዱ ኣምላክ ኣሜን!!!

ጾም ካብ ማይን መግብን ንዝተወሰነ ግዜ ምጽናሕ ወይ ምውዓል ወይ ምውዓልን ምሕዳር ማለት እዩ። ጽቡቕ! ኩልና ውሉድነት ረኺብና ማለት ካብ ኣብራኽ መንፈስ ቅዱስን ምንጻህ ማይን ተጠሚቅና ንብል። ምስጢረ ጥምቀት ነዚ ምስጢር ጽቡቕ ገይራ ትገልጾ እያ። ሕጂ ግን ብዛዕባ ጾም እየ ክዛረብ ደልየ። ጾም ሎሚ ድዩ ተፈጢሩ፤ ኣይኮነን። እግዚኣብሔር ኣምላኽ ንሰብ ማለት ንኣቦና አዳም ካብታ ፍረ ህይወት ከይትበልዕ ኢሉ ኣዚዙዎ። እታ መጀመርያ ጾም እዚኣ እያ። ስለዚ ዶግማ ኣይቅየርን እንተ ኾይኑ ደኣ ሎሚ ዚመጻእካ ወዲ ሰብ ጾም ኣይጾውምን እየ፡ ክሓምም እየ፡ ስጋ እንተዘይበሊዐ ክመውት እየ ኢለካ ንነፍስኻ ተጨንቃስ ንምንታይ። እዚ ነገር መሰረት ቅዱስ ቃል እግዚኣብሔር ምዃኑ ነስተውዕለሉ።

ህዝቢ እስራኤል ንኣርብዓ ዓመት ኣብ ምድረ-በዳ ክጓዓዙ ከለው እንታይ ይበልዑ ነበሩ፤ እግዚኣብሔር ካብ ቁጥዓ ምሕረት ዝፈቱ ኣምላኽ ጠሚና ምስ በሉ ማና ሂቡዎም። ማና ካብ ሰማይ ይወርዶም ነበረ። ተመስገን ከይብሉ ስጋ ሃበና ኢሎም ኣምሪሮም ከኣ በኸዩ (ኦሪት ዘሁልቅ 10)። ስጋ ክንሃርፍ ከለና ስጋ እንታይ ስለዘለዎ እዩ ክንድዚ ንሃረፎ፤ እዞም ከም ስጋ ዘገልግሉና በጊዕን ተለበጊዕንሲ እንታይ እዮም ዝበልዑ። ሳዕሪ’ኮ እዮም ዝበልዑ። ጸባ ጸገብ ዝበሃል ሰብ ንምንታይ እዩ፤ ግርም’ኳ እዩ ዝብለካ። ጸባ ጸገብ ዘይኮነስ ስጋ ጸገብ ኮይኑ ሕጂ ሓቀይ። ንህዝቢ እስራኤል ካብ ስጋ ክበልዑ ምስ ኣፍቀደሎም ኩራ እግዚኣብሔር ከም ዝወረዶም እዩ ኣብ ዘሑ 10፡33 ዝነግረና “እቲ ስጋ ገና ኣብ ኩርምቶም ከሎ ኸይሔኽዎ ኸኣ ኩራ እግዚኣብሔር ኣብቶም ህዝቢ ነደደ፡ እግዚኣብሔር ነቶም ህዝቢ ኣዝዩ ብዝበርትዔ መቕዘፍቲ ወቕዖም”። ሓንቲ ሓፍትና ኣብ ዘሰክፍ ግዝፊ ምስ በጸሐት ናብ ሓኪም ትኸይድ እሞ፡ እቲ ሓኪም ከኣ ካብ መግቢ ክትሕረም (ክትክልከል) ትእዘዝ። ወዮ ጓልያት ምግቢ ትበሃል ትገድፎ። ንምንታይ እንተ ኢልና፡ ቅርጻ ከይበላሾ። ብቀደሙስ ጹሚ ዶ ኣይተባህለትን። ብጣዕሚ ዘገርም እዩ። ኣምላኽ ዝብለካ ገዲፍካስ ሓኪም ዝበለካ ትሰምዕ እዝንስ ከመይ ዓይነት እዚ ተዋሂባትና፤ ጥልላት ዘይምብላዕ ኣይቀትል ኣየሕምም። እቲ ዝገደደ ሕማም ባዕላትና ነምጽኦ እዩ። እቲ ዝዓበየ ከኣ መንፈሳዊ ሕማም እዩ። ነፍስካ ክትጸውም ከላ ነፍስኻ ንስጋኻ ትቆጻጸራ። ንጸሎት ንቁሕ ትኸውን። ትሕትና ይህልወካ ማለት ትዕቢት ናይ ጉብዝናኻ ይደክም። ካብቲ ዘገርም ግን መብዛሕትኡ ኣብ ምሕቃቅ መግቢ ዝነጥፉ ኣካላትና ዕረፍቲ ምርካቡ እዩ። ጾም ነፍስን ስጋን ሓቢሮም መንፈሳዊ ስራሕ ዝሰርሑሉ ግዜ እዩ። ኢድካ ኣልዒልካ ናብ እግዚኣብሔር ኣምላኽካ ክትጽሊ ከለኻ ንፍስን ስጋን ተሓባቢሮም ዝሰርሑሉ እዋን እዩ። ኣብዚ ግዜ እዚ ብምሉእ ስጋኻን ነፍስኻን ልብኻን ሓሳብካን ኢኻ ንዓለማዊ ድልየታት ትጾመሉ። ምኽንያቱ ዓለም ሓላፊት እያ።

ፍቕሩ ዝሃበካ እግዚኣብሔር ፍቕርኻ ሂብካ ናብ ሬድኤቱ ተማዕዱ። ስለዚ በረኸት ጾመ ሓዋርያት ኣይፈለየና ክርስቶሳውያን ኣእዳውና ኣልዒልና ናብ ልዑልን ልዑለ ባህሪ እግዚኣብሔር ኣምላኽና ንለምኖ። ካብ ሓንቲ ሰዓት ናብ ክልተ፡ ክልተ ኢልና ከኣ ሰለስተ፡ ከምኡ ኢልና ናብቲ መንፈስ ቅዱስ ኣዲልዩልና ዘሎ ጸጋ ንብጻሕ።

(ትርጉም ካብ መጽሓፍ H.H Pope Shenouda III, Spiritual Fasting)

ወስብሓት ለእግዚኣብሔር

ወወላዲቱ ድንግል

ወለመስቀሉ ክቡር

ኣሜን!!!

እግዚኣብሔር ምሳና ኣሎ

+ በስመ ኣብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ኣሓዱ ኣምላክ ኣሜን!!! 

ዮሓ. 14፡18 “ኣነ ዘኽታማት ኬንኩም ክትተርፉ ኣይሓድገኩምን እየ” ይብለና ልዑል ፈጣሪ። ብሓቂ ክርስቶሳውያን እግዚኣብሔር ኣምላኽና በደልናን ኣበሳናን ከይተመልከተ በቲ ዘይውዳእ ምሕረቱ ጌሩ ናብ ‘ዛ ዕለት እዚኣን ናብ’ዛ ሰዓት ‘ዚኣን ኣብጺሑ ንንስሓ ትበቅዕ ዕድመ ወሲኹ ይንከባኸበና ኣሎ። ስሙ ዝኸበረን ዝተመስገነን ይኹን። እዚ ሓይለ ቃል’ዚ ዓቢ ምዃኑ ሓይሊ ኣስኒቁ ኣብ ተስፋ ሰማያዊ ሃብቲ ክንጸንዕ ይመኽረና። ኣቦ ኣለና መን እዩ ዝጎድኣና! ሓደ ኮ የለን ብሓቂ። እዚ ግን ንሕና መእመናን ምፍላጥና ምስ እግዚኣብሔር ክንከይድ ይግባእ። መገዱን ቅንዕንኡን ኣርእዩና። እቲ ዝዓበየ ኸኣ ብቅዱሳን ኣእጋሩ ገይሩ ጎይታናን መድሓኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ ንዓለም ክዞራን ክቅድሳን ከሎ ኣርኣያ ዝኾነና ኩሉ ገዲፉልና እዩ። ምኽንያቱ ኣብ 1 ጴጥ 2፡21 “ንስኻትኩምውን ነዚ ኢኹም ዝተጸዋዕኩም ክርስቶስ ድማ ኣሰር ኣሰሩ ምእንቲ ኽትስዕቡ ኢሉ ምእንታኹም መከራ ተቐበለ፡ ኣርኣያውን ሓደገልኩም” ይብል ቅዱስ ቃሉ።

 ነቢይ ዳዊት ምስ ጉልያጥ ክገጥም ከሎ ኣብ ወንጭፉ እግዚኣብሔር ሒዙ እዩ ከይዱዎ። ጉልያጥ ግና ምስቲ ጉብዝንኡ ኣረኣእዩ ነቲ ዘይርአ ዘይጭበጥ እግዚኣብሔር ስለዘይየስተውዓለ “በትሪ ሒዝካ ትመጻኒስ ኣነ ከልቢ ድየ፤” ጉልያጥ ብጣዕሚ ብትርኢቱ ዘርዕደካ ሰብ እዩ ነይሩ። ዳዊት ከኣ ሓደ ንእሽቶይ ጓሳ እዩ ነይሩ። እግዚኣብሔር ግና ንኽልቲኦም ዝፈጠረ ኣምላኽ እዩ። እግዚኣብሔር ዝሓረዮ ከኣ ብሓንቲ ናይ ወንጭፍ እምኒ ገይሩ ነቲ ገዚፍ ፍጥረት ኣብ ኢድ እቲ ንእሽቶ ድኹም ግን ብሓይሊ እግዚኣብሔር ዝመላለስ ዳዊት ኣሕሊፉ ሃቦ። (1 ሳሙ 17)። ግሓ. 18፡10 “ኣነ ምሳኻ ስለዝኾንኩ ድማ ኪጎድኣካን ኪጻብኣካን ዚኽእል ሓደ እኳ የልቦን”። ምስ እግዚኣብሔር ንጎዓዝ። ቃሉ ንመገብ ህይወና ነዛ ሓላፊት ዓለም’ዚኣ ኣይንሽጣ። ምኽንያቱ ንሕና ካብ ኣብራኽ መንፈስ ቅዱስ ኢና ዝተወለድና። ህያዋን ክንከውን ምስቲ ህያው ዝኾነ ሓደ ኣምላኽ ንኹን። ኢሳ 41፡10 “ምሳኹም እየ እሞ ኣይትፍርሁ ኣነ ኣምላኽኩም እየ እሞ ኣይትሸበሩ፡ ከበርትዓኩም፡ ክረድኣኩም በታ ሓያል የማነይቲ ኢደይውን ክድግፈኩም እየ” ብሓቂ እግዚኣብሔር ኣምላኽ ምሳና ኣሎ።

 ፍርሂ እታ ናይ መጀመርያ ምንቅጥቃጥ ልቢ ኢያ። ፍርሂ ኣብ መጀመርያ ዝመጸት ፍርሂ ሰሪ ኩሉ ዝለዝኾነት። ፍርሂ እንተዘይብለና ኮይኑ ኣይንሕሱን፡ ሓውና ኣሕሊፍና ኣይንህብን፡ ኣብ እንጽልዮ ኣይንጠራጠርን። ምስጢሩን ጥበቡን ዝገለጸሎም ቀዳሞት ኣቦታትና ንየማነይቲ ኢድ እግዚኣብሔር መን ይብልዎ፤ ወልድ እግዚኣብሔር እዩ። ዮሓ 1፡1 “ቃል ብመጀምርታ ነበረ፡ እቲ ቓል ድማ ኣብ ኣምላኽ ነበረ፡ እቲ ቓልውን ኣምላኽ ነበረ።” ይብለና። እዚ ሓይለ ቃል እዚ ሓይለ ልዑል ኣምላኽ ኣጽለለና ካብ ሞት ውን ኣውጸኣና። ስለዚ ኣብ መዝሙሩ ዳዊት መዝ 124፡1 “እግዚኣብሔር ምሳና እንተዘይነብርሲ እንታይ ምኾንና ኔርና እስራኤል ምላሽ ይሃብ”። ካብዛ ገጽ ምድሪ ምጠፋእና ነይርና። ግን እግዚኣብሔር ምሳና ኣሎ። ብሓይሉ ንንቀሳቐስ ብሓይሉ ነስተንፍስ ብሓይሉ ደቂስና ንትንስእ። ኣስዕብ ኣቢሉ ነቢይ ዳዊት መዝ 27፡10 “ኣቦይን ኣደይን እኳ እንተ ጠንጠኑኒ ንስኻ ኦ እግዚኣብሔር ትእርንበኒ ኢኻ”። ኩሉ ኣንጻርይ ክለዓል እቶም ዝፈትዎም ኣቦይን አደይ ‘ኳ እንተ ሓደጉኒ ንስኻ ኩሉ ሰናየይ ኢኻ ብሓቂ። ኣቦኣን ኣዲኣን ኣብ ዓዶም ገሊላ ሕፉራት ዝነበሩ (ወንጌል ሉቃ 8፡43-48) ነታ ብዙሕ ደም ዝፈሳ ዝነበረ ጓሎም ገዲፎም ናብ ካልእ ከይዶም። ብሰንኪ ደም ምፍሳሳ ዘይበጸሑዎ ኣይነበረን። ዓለም ከም ንፈልጣ ከዳዕ እያ። እታ ትነብረላ ዝነበረት ገዛ ‘ኳ ኣሕዲጎም ግዳም ሓደር ኮይና ኩሉ ሰብ ፈንፊኑዋ። ጎይታናን መድሓኒናን ግን ከምኡ ኣይኮነን። ብፍቕሩ ደጊፉ ነታ ዘፈር ክዳኑ ጥራይ ተንኪፋ ክሓዊ ኢላ ምእማና ይኹነልኪ “እምነትኪ ኣሕወየትኪ ኣላ” ሰላማ መለሰላ። ሕጂ ውን እግዚኣብሔር ኣምላኽና ምሳና ኣሎ። ማቴ 28፡20 “. . . እንሆ ኣነ ድማ ክሳዕ መወዳእታ ዓለም ኩሉ መዓልቲ ምሳኻትኩም እየ” ብቅዱስ ቃሉ የጸናንዓና። ብቅዱስ መንፈሱ ገይሩ ይደግፈና፡ ሓይሉ ኣይኽለኣና፡ ኩሉ ግዜ ነታ ሎሚ ኮይና ንርእያ ተስፋ ክሳዕ መወዳእታ ምሳና ጸኒዓ ትንበር። 

ስብሓት ለእግዚኣብሔር

ወለወላዲቱ ድንግል

ወለመስቀሉ ክቡር

ኣሜን!!!

ብጌጋኻ ዘይምእማን

+ በስመ ኣብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ኣሓዱ ኣምላክ ኣሜን!!!

ትሕትና ክበሃል ከሎ እንታይ ማለት እዩ፤

ኣብዚ ዓቢን ኣገዳስን ኣርእስቲ’ዚ ክንዛተ እንተ ኮና ትሑትነት’ውን ምግላጽ ከድልየና እዩ። “ኣነ መን እየ፤” ዝብል ናይ ትሑትነት ስምዒት (Inferiority) ሒዙካ ትሕትና ተተግብር መሲሉካ ናይ እግዚኣብሔር ክብርን ሓቅን ክድፈርን እናረኣኻ ከምዘይረኣኻ ከተጽቅጥ ግቡእ ኣይኮነን። ንትሕትና ዝምልከት ንኣብነት ሓደ ቅዱስ ኣቦ “ከልቢ!!!” ኢሎም ምስ ተጸርፉ “ኣውሒድካለይ ዝሓወይ ከልቢ ደኣ ንጎይትኡ ክሳብ መቃብር ይሕልዎ እዩ፡ ኣነ ግና ክሳብ’ዛ ዕለት’ዚኣ  ንጎይታይ ብግቡእ ኣይየገልገልኩዎን” በሎ። እዚ ቅዱስ ኣቦ ንነፍሱ ተከላካኺሉላ’ዶ፤ ኣይፋሉን። ኣይተኸላኸለላን። መን ደኣ ይከላኸለሉ፤ እግዚኣብሔር ጥራይ እዩ ክከላኸለሉ። ትሕትና ነዚ ይመስል። እዚ ትሑት ኣብነታዊ ቅዱስ ኣቦ ኣብ ቅድሚ እግዚኣብሔር ትሑት ኮይኑ ይነብር፡ ኣብ ቅድሚ ሰባት ትሑት እዩ፡ ኣብ ቅድሚ ገዛእ ርእሱ’ውን ትሑት እዩ።

እቲ ብጌግኡ ዘይኣምን ሰብ እሞ ኸኣ ኣነ ቅኑዕ እየ ኢሉ ዝካታዕ ዓቢ በደል ኣለዎ። እዚ ሰብ’ዚ ጣዕሳ ኣይፈልጣን’ዩ፡ ናብ ንስሓ ክኣቱ’ውን ኣይክእልን። ምኽንያቱ ኣይተጋገኹን ኢሉ ስለዝሓስብ።

ኢዮብ 10፡2 ”ኦ ኣምላኽ ኣይትኾንነኒ ብምንታይ ትኸሰኒ ኸም ዘሎኻ ንገረኒ” 

ሺምዒ ንዳዊት ምስ ረገሞ ዳዊት እንታይ ኢሉ መለሰሉ፤

2 ሳሙ 16፡10 “ ንጉስ ግና ኣቱም ደቂ ጽሩያ ምሳኻትኩም ዚራኽብ እንታይ ኣሎኒ፤ እቲ ዚረግመኒ ዘሎስ፡ እግዚኣብሔር ‘ንዳዊት ርገሞ’ ኢሉ ኣዚዝዎ እዩ እሞ ‘ስለምንታይ ከምዚ ትገብር ዝብሎ መን እዩ፤ በሎ።”

ቅኑዕ ከሎ ዝማጎት ኣሎ። በዲሉ ከሎ ከኣ ዝማጎት ኣሎ።

ጌጋ የብለይን ዝብል ሰብ ንጎይታ ምድሕን ህይወተይ ክብሎ ኣይበቅዕን እዩ። ዘይጋገ እንድዩ ካብ ምንታይ’ሞ ከድሕኖ። “ንሓኪም ሕሙማት እምበር ጥዑያት ኣየድልይዎን እዮም” ይብል እግዚኣብሔር ወልድ። ብሓቂ መዓልታዊ ኣብ ኣእምሮና ክመላለስ ዝግብኦ ዓቢ ህያው ቃል እዩ። ስለዚ ኣብዚ ትዕቢት ንስሓ ካብዘይሃለወት መዓስ ደኣ ክንምለስ፤ ድርቅና ምስዝውሰኾ ከኣ ካብ ሓንቲ ጌጋ ናብ ብዙሕ ተለዊጣ ጠጠው መበሊ/መዕረፊ ትስእን። ብኣንጻሩ እቲ ንሰማያዊ ህይወት ዝናፍቅ ሰብ ኩሉ ግዜ ተጋጊየ እና በለ ይነብር። ብስቡር ልቢ ንኣምላኹ ስለዝምለስ ኩሉ ግዜ ኣምላኽ እሕልዎን ይረድኦን። ንኣብነት ኣብ ሉቃስ ወንጌል 18፡11-13 ዘሎ ቅዱስ ቃል እቲ ፋርሳውን ተቀባል ቀረጽን፡ ተቀባል ቀረጽ ሓጥያቱ ተኣሚኑ ኣፍልቡ እናወቀዐ ናብ ኣምላኽ ጸለየ ሓጥያቱ ከኣ ተሓድገሉ። እቲ ፋርሳዊ ግን “ከምቲ ተቀባል ቀረጽ ዘይኮንኩ ኣብ ሰሙን ክልተ ግዜ ይጸውም እናበለ ጽድቁ ይቆጽር ነበረ፡ በሰንኪ ትዕቢቱ ከኣ ጸሎቱ ክዕንቀፍ ይርአ። ንጎይታና ጎይታ ኹሉ ኣሚና ካብ ዝገበርናዮ ኩሉ በደል ይቅረ ክብለልና ብስቡር ልቢ ንለምን። ኣምላኽ ከኣ ምሕረቱ ኣብ ቀረባ እያ። ብካልእ ወገን ውን እታ ኣመንዝራ ንጎይታና ብንብዓታ ቅዱሳን ኣእሩ ዝሓጸበት ስርየት ሓጥያት ካበይ ምዃኑ ስለዝተረደአት ካብቲ ዝገበረቶ ኩሉ ነጺሃ ክትመላለስ እግዚኣብሔር ወልድ ብርህራሀ ሓደገላ።

በደለኛ ከሎኻ በደል ይብለይን ኢልካ ንሰባት ከተእምን ምፍታን ተወሳኺ ዕንቅፋት እዩ። ከምኡ’ውን ክብርኻ የነኪ። ሰማያዊ ሃብቲ ዘማዕዱ ግን ተበዲሉ ከሎ ተበዲለ ኣይብልን ብሕልንኡ’ውን ከይተረፈ ከምዘይተበደለ ይኣምን። ካብዚ ዝለዓለ እቲ ወሪዱዎ ዘሎ ናቱ ይቆጽሮ። ንኣብነት ንዝጸረፈካ ወይ ጌጋኻ ንዝነገረካ ካብ ትኹርየሉ ወይ ትምልሰሉ ዓርክኻ ትገብሮ። ምኽንያቱ ቅድሚ ምጽኣት ዓለም ጉድለትካ ኣብዛ ምድሪ ከሎኻ ስለዝነገረካ። ክትሕጎስ’ውን ይግበኣካ።    

ምሳሌ 20፡22 “እከይ ክፈዲ ኣይትበል ንእግዚኣብሔር ተጸበዮ እሞ ንሱ ኼድሕነካ እዩ” በዚ ምኽንያት ትሑታት ንገዛእ ርእሶም ኣይፈደዩን። ንኣብነት ሙሴ ጸሊም ብዛዕባ ዮሴፍ ክዛረብ ከሎ” ዮሴፍ ትሕትንኡ እምበር ኣሕዋቱ ኣይኮኑን ሸይጦሞ”። ዮሴፍ ብሰበይቲ ጳጢፋር (ኣዛዚ ቤት ፈርዖን) ምስ ተኸሰ ሓንቲ ኣይገበርኩን ኣይበለን። ተኣስረ። ኣምላኽ ብዝሓሰቦ ዓቢ ኽብሪ ከኣ ረኸበ።

ቅዱስ መቃርዮስ ተጋሲሱኒ ኢላ ሓንቲ ሰበይቲ ምስ ከሰሰቶ ኣፉ ኣይከፈተን። ተጻዒራ ክትሓርስ ከላ ከኣ ተናዘዘት። ይቅረታ ክሓትዎ ክመጽዎ ምስ ሓሰቡ ቅዱስ መቃርዮስ ነዚ ነገር’ዚ ፈሊጡ ናብ ካልእ ዓዲ ሃደመ። ምኽንያቱ ትዕቢት ከይሓድሮ።

ቅድስቲ ማሪና’ውን ናብ ብሕትውና ክትኣቱ ኸላ ሰብኣይ ኮይና ኣተወተ። ቅድስቲ ማሪና ሓንቲ ሰበይቲ ተጋሲስኪ ኢሎም ምስ ከሰሱዋ’ውን ኣነ ሰበይቲ እየ ኣይበለትን። ነቲ ገበን ለቢሳ ኪሳብ ሞት’ውን በጸሐት። ኪሓጽብዋ ምስ መጹ ጓል ኣንስተይቲ ምዃና ተፈልጠት።

ብርቱዕ ሰብ ዝበሃል ከመይ ዝበለ እዩ፤ ነገዛእ ርእሱ ዝሓሊ ወይ ጌጋ የብለይን ዝብል ድዩ፤ ኣይኮነን። ኣርኣያ ኩሉ ዓለም ጎይታናን ምድሓኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ ንገዛእ ርእሱ ምእንታና በጃ ኮነ። ከምቲ ናብ መሕረዲ ዝኸይድ ገንሸል ኣፉ ኣይከፈተን። ተጸርፈ፡ ጡፍ ተባህለሉ፡ ተገርፈ፡ አረ ክሳብ መስቀል’ኳ ተሰቅለ። ስቅታኡ ካብ ዝኾነ ቃል ትዓቢ ነበረት።

ካብ ዘገርም ግን ብዙሓት ኣብ ጌጋ ከለዉ ጌገኛታት ኣይኮናን ይብሉ። ትሑታት ግን ተጋጊየ ንኽብሉ ግዜ ኣይወስደሎምን እዩ። ካብ ውሽጢ ዝፈልፈለ ሕልናኡ ዝደረኾ እዩ። ፈታዉ ነፍሱ ግን ክውንነት ዘይብሉ ሓበን ይብርትዖ። እዚ ከኣ ጌጋ እዩ። ክናሳሕ ዕድል የብሉን፡ ነቲ ጌጋኻ ካልእ ጌጋ ትውስኸሉ ትሽፍኖ’ውን። “ሓባእ ቅስሉስ ሓባእ ፈውሱ” ‘ኳ ዝበሃል። ንኣብነት ሃናንያን ሰጲራ ሰበይቱን ንመንፈስ ቅዱስ ጌግኦም ክሽፍኑ ክብሉ ናብ ዘይተደልየ ካልእ ዝገደደ ሓሶት ኣተው ዓስቦም ከኣ ሞት ኮነ። ኣብ ዓይኒ ሰብ ንጹህ ምዃን ኣይንጸሃካን እዩ።

ብዛዕባ ነፍስኻ ጥራይ ትዛርብ እንተኸንካ እቲ ዝሰምዓካ ዘሎ ሰብ ናባኻ ክቀርብ ኣይትዕድሞን ኣለኻ። ካባኻ በዝተኻእለ መጠን ክርሕቅ ይደሊ። ያዕ 1፡19 “ኩራ ሰብኣይ ጽድቂ ኣምላኽ ኣይገብርን እዩ” ስለዚ ኣብ ንቁጠዓሉ ንስምዒትና ንቆጻጸር። ሕያዋይ ሰብ ክትቀርቦ ደስ ይብለካ። ምኽንያቱ ስለዝሰምዓካ ከይትኹርዮ ይከናኸነካ። ተሪር ሰብ ግን ፍጹም ስለዘይሰምዓካ ሸለል ትብሎ። ኩሉ ሰብ’ውን ኣነ በሃላይ ምዃንካ ምስ ፈለጠ ይገድፈካ።

ናትካ ጌጋ ናብ ካልእ ምልጋብ                                         

ንኣብነት ኣቦና ኣዳም ጌግኡ ናብ ሄዋን ሄዋን ከኣ ናብቲ ተመን ምልጋብ ማለት እዩ። ኣዳም ብዛዕባ ንፍሱ ክከላኽል ዝመሰሎ “እዛ ምሳይ ክተከውን ዝሃብካኒ ሰበይቲ ኻብታ ኦም በለስ ሂባትኒ በላዕኩ” ሓደ ሰብ ንምንታይ ዘይመጻእካ እንተኢልካዮ ዝሓበረኒ የለን ይብለካ። ወይ ናብ ቤተ ክርስትያን ንምንታይ ዘይከድካ እንተበልካዮ መዛሙር ወይ ቅዳሴ የብዝሑ ኮይኖም ይብለካ። ቅዳሴ ይብዛሕ መዛሙር ይደጋገም ግቡእካ ቃል ኣምላኽ ምስማዕ’ዶ ኣይኮነን፤

ኣብ ገሊኡ’ውን ጌጋኻ ናብ እግዚኣብሔር ምድርባይ ኣሎ። ዝሓሰብካዮ ውጥንካ ምስ ዘይቀንዓካ “ኣንታ ኣምላኽ ንምንታይ ከምዚ ጌርካኒ፤” ፍቁር ሓው ጌጋ’ኮ ናትካ እዩ። ኣበርቲዕካ ሰለዘይጸዓርካ ወይ ሜላኻ ብጽቡቕ ኣይተጠቀምካሉን ማለት እዩ። ቃኤል እግዚኣብሔር ብዛዕባ ሓው ምስ ሓተቶ እንታይ ኢሉ መለሰሉ ንርአ፡ ዘፍ 4፡9 “ሓውካ ኣቤል ኣበይ ኣሎ፤….ኣይፈልጥን ኣነ’ዶ ሓላው ሓወይ እየ” እዚ ከኣ ድፍረት ዝተሓወሶ እዩ።

ፍልስፍና ምሕዋስ ከኣ ኣሎ። ንኣብነት ኣርዮስ ካብ ጌግኡ ክንዲ ዝምለስ ፍልስፍና ሓዊሱ ነታ ሕብረት መእመናን ብደም ክርስቶስ ዝተቀደሰት ቅድስት ቤተ ክርስትያና ክፈላሊ ባህ በሎ። እቲ ዝገደደ ካብ መጽሓፍ ቅዱስ ነቲ ጌጋ ምሽፋን ካብ ቃላት እግዚኣብሔር ጥቅስታት ኣውጺእካ ናትካ ድልየታት ክትረክብ ሒዂ ምባል። እግዚኣብሔር ክህሉ ይብሉን ምባል ይሕሸካ። ብሓቂ ንሰብ ቅንዕቲ እትመስሎ መገዲ ኣላ መወዳእታ ግና መገዲ ሞት እያ። ነዓጹም! እንተበልካዮ ካብ ኣፍ ብዝወጽእ እምበር ብኣፍ ዝኣቱ ኣይጎድእን ኢልካ ናትካ ፍልስፍና ካብ ቃል ኣምላኽ ቁንጭል ኣቢልካ ድላይካ ክትገብር ጌጋን ዓቢ በደልን እዩ። ስለዚ ህዝበ ክርስትያን ኩልና በደል ኣሎና፡ ፈሊጥናን ከይፈለጥናን ንጋገ ኢና። ስለዚ“ኣብዚ ዘመን ግሽነትኩም ብፍርሃት ንበሩ” (1 ጴጥ 1፡17) ዝብለና ቃል ህይወት ከም ማዕተብ ንልበሶ። “እቲ ውግእሲ ናይ እግዚኣብሔር እዩ” (1 ሳሙ 17፡47) ኢልና ንእግዚኣብሔር ብዝግባእ ነገልግሎ። በደልና ከይረኣየ ሓጥያትና ከይተመልከተ ብብዝሒ ምሕረቱ ይደግፈና።

ምንጪ፡ ስብከት ካብ ልሳን ዓረበኛ ብፖፕ ሽኖዳ 3ይ. 

ወስብሓት ለእግዚኣብሔር

ወለወላዲቱ ድንግል

ወለመስቀሉ ክቡር ኣሜን!!!